De personeelsreis van Lucernacollege Houthalen leidde dit jaar naar Lissabon. Twaalf deelnemers, zes vrouwen en zes mannen, reden met het busje naar Charleroi, vlogen naar Lissabon en busten dan naar hotel Roma. De eerste dag raakten we tot op de huid uitgeregend, maar dat kon de pret niet drukken. Onder de deskundige leiding van gids Ludovic van de organisatie Viamundo verkenden we de hoofdstad. Het standbeeld van de dichter Pessoa en de beroemde ijzeren lift Elevador de Santa Justa vormden enkele eerste herkenningpunten in de wijk Chiado. De winkelbuurt en het fraaie plein Praça do Comércio brachten ons dan weer naar de Baixa. Ludovic- al gauw Ludo voor de vrienden- dompelde ons in de rijke geschiedenis van de stad, met als belangrijke data de aardbeving van 1755, de dodelijke aanslag op koning Dom Carlos I in 1908, de opkomst van dictator Salazar in 1932 en de vreedzame Anjerrevolutie van 1974. Wij voegden daar graag ‘die éne aprildag dat het katten en honden regende in 2018’ aan toe Aan het station zagen we de rijkelijke manuelstijl met scheepsmotieven, planten en fabeldieren. Ook de kleurrijke azulejostegels en sierlijke straatsteen motieven konden ons bekoren. We leerden de basiskit Portugees: ‘bom dia’, ‘boa tarde’ en ‘boa noite’. Culinair maakten we de volgende dagen kennis met de crimineel heerlijke pasteitjes uit het Café Fábrica de Pastéis de Belém , en verse vis als zeeduivel, baars en brasem. De tweede dag was het weer ons veel beter gezind. Ludo gidste ons door de wijk Belém (spreek uit: Belèng zoals in ‘Het Belèng van Limburg’ ) en daarmee ook door het zeevaartverleden met ontdekkingsreizigers als Hendrik de Zeevaarder en Vasco da Gama. Die kregen hun eigen monument in de vorm van een scheepsboeg, met een hoge lift naar een uitkijkplatform, vanwaar je de rivier Taag, de 25 april brug, de stad en een reuzenwereldkaart kon bewonderen. We zagen ook de Torre en het indrukwekkende klooster Mosteiro dos Jerónimos met ornamenten als de exotische olifant en graven voor da Gama en de nationale dichter Camões. De derde dag was alweer een voltreffer met een bezoek aan sprookjesstad Sintra, buitenverblijf van de adel. In eclectische stijl had koning Ferdinand II er een Efteling voor Volwassenen à la Neuschwannstein en Disneykasteel neergeplant voor zijn geliefde zangeres, het Palaçio Nacional de Pena. Veel ‘photo opportunities’ voor collega Yasemin, die de hele reis voor een oogverblindend visueel dagboek op Whatsapp zou zorgen met al dan niet bewegende beelden. Onderweg naar het mondaine Cascais, ‘het Knokke van Portugal’ , stopten we bij Cabo da Roca, het meest westelijke punt van Europa. Dichter Camões noemde dit ‘het einde van de wereld en het begin van de zee’. Elk jaar valt er wel een toerist van de kliffen omdat hij zich achter de omheining waagt. We schrokken ons dan ook een Portugees hoedje toen collega’s Gizem en Derya even achterbleven. Dag vier bracht een sportief hoogtepunt. Portugezen Nunno en Mike begeleidden ons op de e-bike door de stad en het naburige natuurpark. We schakelden elektrisch van normaal via eco, tour en sport naar turbo en legden zo heel wat afstand af zonder echt moe te worden. Collega Ahmet bleef echter met zijn banden in een tramspoor haken en maakte zo op onzachte wijze kennis met de pittoreske straatstenen van Lissabon. Ons laatste avondmaal vond plaats in een mooi visrestaurant met uitzicht op de Taag, gesponsord door onze directeur. Om nog niet meteen afscheid te moeten nemen van deze prachtige stad, wandelden we nog eens langs de rivier. ’s Morgens was er wat tijd voor souvenirs, die voor de meesten eetbaar bleken en in pasteivorm. Chauffeur Carlos bracht ons weer veilig naar de luchthaven. In de bus checkten de heren voetballiefhebbers de uitslagen op hun smartphone, terwijl de dames contact zochten met het thuisfront . We hadden weer een topreis meegemaakt met vriendelijke Portugezen en fantastische collega’s. Dank u zeer directeur Topaloglu voor de puike organisatie en Yasemin, Gizem, Derya, Natasja ,Souad, Roxana, Ahmet, Abdulkadir, Yusuf en Yakup voor de supersfeer vol humor en fijne plagerijtjes! Adeus Lisboa!
